Verenigde Supporters Openbaar Vervoer – VSOV
mediacontact: 0473/52
11 23 -
flexbuskb@gmail.com
https://verenigde-supporters-openbaar-vervoer2.webnode.be
Ook gefaseerde invoering van omstreden basisbereikbaarheid sluit te veel
burgers uit
Openbaar vervoer is een dienstverlening
De basisbereikbaarheid wordt vanaf 1 januari
2023 gefaseerd ingevoerd. Dat de ingrijpende maar omstreden tabula rasa
van het Vlaamse stads- en streek-vervoer op 1 juli 2023 niet haalbaar was, wist
iedereen met wat gezond verstand. Koopt minister van Mobiliteit Lydia Peeters
hiermee tijd? Haar nieuw ov-plan is niet opgebouwd vanuit het idee van een
gefaseerde aanpak. Gezien er geen extra budget is, zal meer aanbod op de ene
plek gepaard gaan met minder dienstverlening elders. Alles zal zich boven de
hoofden van de reizigers voltrekken. De langgerekte uitrol van de
basisbereikbaarheid dreigt chaotisch te verlopen.
De door de vijftien vervoerregio’s uitgetekende
basisbereikbaarheid – een nauwelijks uit te leggen begrip – resulteert in geschrapte
haltes én lijnen. Veel bestemmingen worden onbereikbaar. In dichtbevolkte
stadswijken verdwijnen eveneens haltes. Hierdoor wordt de loopafstand naar de
volgende niet geschrapte halte langer. Veel burgers met een laag inkomen,
ouderen en mensen met een beperkte mobiliteit zullen geen gebruik meer kunnen
maken van reguliere buslijnen. Vervoer op maat ‘bestellen’ dreigt
ingewikkeld en wellicht duurder te worden. Met vervoersarmoede en uitsluiting tot gevolg.
Uitgekleed
De jongste tien jaar heeft de Vlaamse overheid blind en
zonder visie bespaard bij het stads- en streekvervoer. De Lijn is een
uitgekleed bedrijf dat niet meer behoorlijk kan functioneren. Dagelijks worden
de reizigers geconfronteerd met geschrapte ritten, vertragingen en falende
communicatie. Een ondermaatse dienstverlening.
Uiteraard moet ook een overheidsbedrijf efficiënt worden
gerund. Veel geld kan worden bespaard door trams en bussen te laten
doorstromen via vrije banen én beïnvloeding van de verkeerslichten. Een tram
en bus moeten alleen groen krijgen als ze het verkeerslicht naderen. Dat duurt
hooguit tien seconden. Nu hebben tram en bus groen als ze er niet zijn en rood
als ze in aantocht zijn. Waar Vlaanderen begint, eindigt de logica.
Met perfecte doorstroming kun je méér doen met minder
voertuigen. Stipter en sneller. Betrouwbaar openbaar vervoer resulteert in méér
reizigers en meer inkomsten. Goed voor de gebruiker, de overheidsfinanciën en
de door Vlaanderen nagestreefde modal split: méér stappen, fietsen en ov en
minder auto. Het openbaar vervoer
moet sexy worden. Tevens moet de directie meer
respect tonen voor het personeel en rekening houden met hun ervaringen op de
werkvloer.
Topregio?
Vlaanderen profileert zich graag als een topregio in
Europa. Op vlak van stads- en streekvervoer is het een ontwikkelingsland. Een
logische verkeerslichtenbeïnvloeding lukt nog steeds niet. In Antwerpen en Gent
geldt op sommige tramtrajecten een snelheidsbeperking van tien (!) kilometer. Jarenlang
is het onderhoud van de infrastructuur verwaarloosd. Trams en bussen ogen vies.
De lijst van misstanden is lang.
Tot nog toe zijn er geen aanwijzingen dat er meer
middelen komen voor het ov. Zonder extra geld betekent basisbereikbaarheid
voor veel burgers onbereikbaarheid en sociale uitsluiting. Enkele politieke
partijen zijn De Lijn liever kwijt dan rijk en verwachten alle heil van
marktwerking, Tot wat liberalisering leidt, zie je op de ontsporende facturen voor
energie, water en telefonie. Openbaar vervoer is een basisbehoefte en derhalve
een overheidstaak.
Knooppunten
Als de overheid mensen wil verleiden om te kiezen voor
trein, tram en bus, moeten we - net als in het voorbeeldland Zwitsersland -
werken met knooppunten. In een knooppunt sluit alle ov op geregelde
tijdstippen naadloos op elkaar aan. Dat knooppunt, meestal een station,
moet wervend en toegankelijk zijn. Net als alle treinen, trams en bussen. Hier
is nog héél veel werk aan de winkel.
De spoorwegen – een federale materie - vormen de
ruggengraat van het ov. Een trein om het half uur op de meeste lijnen is een
dwingende voorwaarde voor een goed functionerend knooppunt. Op de regeringstafel ligt een
nieuwe beheersovereenkomst met de NMBS. Maar de financiering van de (te?)
ambitieuze plannen van minister van Mobiliteit Georges Gilkinet is nog onzeker.
Het zou al een stap voorwaarts zijn als we de bestaande infrastructuur (sporen,
stations…) perfect kunnen onderhouden en exploiteren.
Decennia al wordt gesproken over één ticket voor alle ov. Het zou er nu eindelijk komen. Een streefdatum is er weliswaar nog niet. In Nederland werd in 2012 de ov-chipkaart landelijk ingevoerd waarmee je met alle ov kunt reizen
Wie nu in de buurt van Aalst een bus van De Lijn naar het
station neemt, overstapt op de trein en in Brussel haar/zijn reis voltooit met
de metro, moet drie tickets kopen. Ingewikkeld en ov-ontradend. De overheid
moet het prijsbeleid blijven bepalen. De kostendekkingsgraad mag nooit het
uitgangspunt zijn. Het ov moet voor iedereen betaalbaar zijn. Uiteraard
moeten de ov-bedrijven kostenefficiënt zijn. Daar kan de overheid toe bijdragen
met onder meer ideale doorstroming te garanderen. Dat gebeurt in Vlaanderen nog
altijd niet. De federale overheid moet onmiddellijk komaf maken met het
subsidiëren van salariswagens. Dat geld kan beter in een aantrekkelijk ov
worden geïnvesteerd.
Beleid
Van de Vlaamse overheid verwachten wij de burgers, op basis van participatie én eerlijke communicatie een voor iedereen toegankelijk, goed georganiseerd, comfortabel, stipt en betaalbaar openbaar vervoer als dienstverlening aan de samenleving.
Reacties
Een reactie posten